گل سنگ

جلسه اول                                                                           

برگرفته از جزوات استاد حسین زاده

 

گویندگی

  

در ره عشق به لیلی که خطرهاست به آن

شـرط اول قدم آن اسـت که مجنون باشـی

 

موارد استفاده از فن بیان

1)  در زندگی روزمره، همه رشته ها و مشاغل گوناگون و به طور اخص گویندگی، پایان نامه تحصیلی، سخنرانی ها و کنفرانس ها.

2)  زیبا صحبت کردن.

3)  تعامل اجتماعی.

4)  کسب مقام و جایگاه و شخصیت افراد از طریق فن بیان.

5)  شناخت جایگاه و شخصیت افراد از طریق فن بیان.

6)  ایجاد اعتماد به نفس.

7)  برقراری ارتباط صحیح.

 

برای ارتباط راحت تر چه کنیم؟

1)  اعتماد به نفس.

2)  خودباوری.

3)  اندیشه توانگر، آموزش مثبت اندیشی و از بین بردن امواج منفی.

4)  خلاقیت و نوآوری.

5)  تغییر عادات و یا شکستن پارادایم های گذشته، تغییر عادات نخ نمای گذشته.

 

 

پایه و اساس فن بیان و گویندگی ارتباطات کلامی و گفتاری است و زبان کلام در هر سرزمینی خاص همانجاست. تابعی از فرهنگ و تممدن و آداب و رسوم همان منطقه است.

زبان فارسی، از نقطه نظر سخنگویان برجسته ی جهان، ممتاز است.

سخنگویان هر زبان، از دستور زبان و شیوه ی تلفظی خود، اغلب به صورت ناخودآگاه استفاده می کنند و ذهن و مغز آنها تمام اطلاعات را در خود ذخیره می کند و در زمان حرف زدن و نوشتن از روی عادت از آن استفاده می کنند. کمتر کسی به غیر از کارشناسان و اهل تدبیر، به آن توجه می کنند و جواب چراهای زبان را می دانند. دانسته ها و اطلاعات ذهنی و چگونگی فعالیت خود ما، برحسب عادات ما، از ناخودآگاه به خودآگاه می آیند.

 

اجزای تشکیل دهنده ی جعبه ی صدا

1)  ریه ها (شش ها).

2)  نای.

3)  حنجره.

4)  تارهای صوتی.

5)  حفره های دهان (اپی گلوت، نرم کام، کام، دندان ها، زبان، لب ها و بینی)

 

صحیح ترین نوع تنفس، تنفس شکمی یا دیافراگمی است:

در حالت عادی فقط از 4/1 حجم شش ها استفاده می کنیم. با این نوع تنفس، به مرور می توانیم حجم شش ها را افزایش دهیم.

 

اصوات در زبان فارسی (هجاها)

آ    اَ    اِ    اُ    او    ای