گل سنگ

معلم خوب

معلم خوب به تلاش شاگردانش توجه می کند، هرچند حاصل آن اندک باشد و به او می فهماند که متوجه شده است.

...

معلم خوب می داند با یک کلمه تشویق می تواند بر تاریکترین و غمگین ترین روز یک انسان، نور بپاشد.

...

معلم خوب می تواند با نگاه کردن به یک نوشته بد خط و درهم و برهم، متوجه شود که دانش آموزش چه می خواسته بگوید.

او متن را دوباره نمی نویسد، فقط کمی آنرا تکان می دهد و همه چیز می رود سر جای خودش!!

...

آخر سر، وقتی تو موفق می شوی، او هم به اندازه ی تو خوشحال است.

 

راهنما و مشوق همیشگی

شما می دانید که هر کس بالاخره باید از یک جایی شروع کند و خوب می دانید که اگر به بچه ای نگفته باشند چطور کاری را انجام دهد و او نتواند، کودن نیست.

شما یادمان دادید که آموختن، جستجوگری است، نه رژه ای به سمت جلو.

معلم خوب، برایت سوت نمی زند که دنبالش بدوی. همانطور که از پشت هم هلت نمی دهد.

معلم خوب، همراهیت می کند تا کشف کنی، اختراع کنی، خلاقیت نشان دهی، بپرسی و شرح دهی.

دستان مطمئنش در سختی ها پشتیبان توست؛ اما به شرطی که واقعاً عاجز شده باشی...

...

معلم خوب می گوید؛ "نگاه کن"، "فکر کن"، "سعی کن"، "چی می شه اگر راه های دیگر رو هم امتحان کنیم؟"، "نشونم بده چطور این کار را می کنی".

شما هر لحظه ما را با سرعتی که مناسب ماست، یک گام به جلو می بردید.

آنوقت از احساس بلند پروازی برخی از ما همان قدر محظوظ می شدید، که قدم ها ی آهسته اما شادمانه برخی دیگر از ما، شادتان می کرد.

...

شما به ما گفتید که درخشندگی یک قطعه الماس کوچک، بیشتر از یک شیشه به بزرگی بشقاب غذا خوری است. یعنی؛

اگر کاری کوچک را خوب انجام بدهی، بهتر از آن است که کار بزرگی را بد انجام دهی.

 

ارزش های زندگی

شما به ما یاد دادید که برای داشتن بهترینها، باید بهای آن را پرداخت. هرکس باید تصمیم بگیرد چقدر آماده است بپردازد.

...

معلم خوب به شما نشان می دهد که به تنهایی چقدر ازتان بر می آید و با همکاری دیگران، چقدر کارایی تان بیشتر می شود.

...

از اینکه به ما یاد دادید به جای دوری جستن از مردم، به تفاوت های آنها با هم احترام بگذاریم، متشکرم.

...

شما به ما یاد دادید اگر بتوانیم در کاری زیاد تلاش کنیم، از آن لذت ببریم و بهتر انجامش دهیم، آنوقت اصلاً مهم نیست که آیا آدم مشهوری هستیم، یا نه!

...

شما به ما اطمینان دادید که بزرگترین دانشمندان و هنرمندان هم، روزی به اندازه ی ما کوچک بودند، اشتباه می کردند و گیج می شدند.

...

شما کسی بودید که به ما گفتید:

"دنیا می تونه عمق و بلندایی به اندازه ی یک صفحه کاغذ داشته باشه، یا مثل اقیانوس، عمیق و مثل آسمون بی انتها باشه. بستگی داره که ما چطور بخواهیمش!!!"

 

من به یاد خواهم داشت

شما برای بیان هر موضوعی روشی داشتید.

کلاس هرگز شما را فراموش نخواهد کرد؛ همانطور که من.

...

مدرسه مانند یک دوره آموزشی برای ورود به دنیای خارج از مدرسه است و معلم فقط می تواند به ما کمک کند این دوره را بگذرانیم.

اما معلم ها سعی می کنند. بیشترین تلاش را انجام می دهند و حتی باز هم بیشتر... .

و ما سرانجام، آزاد و با شوق و ذوق و سرشار از غروری لطیف می گوییم:

"خداحافظ".

و مدرسه را ترک می کنیم. بدون آنکه بدانیم؛

شما جزئی از وجود ما شده اید، برای همیشه!

...

معلم ها بیشتر به خاطر آنچه بوده اند در خاطر بچه ها می مانند، نه به خاطر آنچه درس داده اند!!

...

 و من شما را در خاطر خواهم داشت؛

همیشه و همیشه و همیشه.

 

و بی شک این مطلب می تواند به تمامی مراحل زندگی، و تمام کسانی که به ما مطلبی آموخته اند، تعمیم داده شود. نه صرفاً مدرسه، و نه صرفاً معلمان مدرسه!!